Geen betere manier om deze blog te beginnen dan aandacht te geven aan een nieuwe documentaire die verhaalt over de Tweede Maasvlakte. Zondag 18 oktober beleefde de film ‘Op z’n Hollands’ namelijk zijn tweede première (eerder debuterend op het recente Nederlands Film Festival) in informatiecentrum Futureland op de Maasvlakte.
Het volk der dagjesmensen blijkt deze zondagmiddag in het informatiecentrum massaal belangstelling te tonen voor de komst van de nieuwe Maasvlakte. Het filmzaaltje is gauw gevuld met oude baasjes en jonge gezinnen. Samen kijken ze naar de documentaire van regisseur Piet-Harm Sterk die de complexe besluitvorming rondom de Tweede Maasvlakte belicht, en vooral toont welke verschillende belangen mensen hebben bij de komst van het nieuwe industriegebied.
Dat er veel verschillende belangen zijn, blijkt uit de grote groep mensen die in de film langskomt. We zien leden van belangenvereniging Verontruste Burgers van Voorne in een buurtzaaltje vergaderen, terwijl toenmalig burgemeester van Rotterdam Ivo Opstelten in zijn royale kantoor in onderhandeling is met een delegatie van de Chinese havengigant COSCO voor de containeroverslag in de Tweede Maasvlakte.
Maar, benadrukt Sterk met zijn documentaire, de nieuw te bouwen Maasvlakte is net als zijn voorganger zoveel meer dan een politieke en economische aangelegenheid. Van hetzelfde COSCO zien we bijvoorbeeld een containerschip door de havens van de oude Maasvlakte varen, terwijl nieuwsgierigen op hun stoeltjes aan de kade het vaartuig spotten. Het laat in één shot de visie van de regisseur zien: de Maasvlakte is een wereld waarin industrie, economie, recreatie en natuur op ieder niveau met elkaar zijn vervlochten.
Deze boodschap vertelt de documentaire door steeds korte shots van betrokkenen op elkaar te laten volgen. In deze scènes volgt de camera de mensen in hun activiteiten en gesprekken met andere personen over de Tweede Maasvlakte. Deze beelden vertellen het verhaal; er is geen verteller of interviewer. Wat daarbij opvalt is dat deze shots heel mooi zijn afgewerkt. De kijker krijgt eerder het gevoel naar een film dan een documentaire te kijken. Iets wat nog versterkt wordt door het hoge humorgehalte van de documentaire. We zien bijvoorbeeld een scène waarin drie vogelliefhebbers tussen de oude fabrieken op zoek zijn naar zeldzame vogels. De drie heren keuvelen rustig over de komst van de Tweede Maasvlakte, als er midden op de snelweg opeens volop de rem wordt getrapt. Wat blijkt: de vogelaars dachten een zeearend over het havenwater te zien scheren.
Het geeft eens te meer de diversiteit aan van de wereld genaamd ‘Maasvlakte’, maar dat is meteen ook het probleem van deze documentaire. In de verschillende scènes komen zoveel betrokkenen aanbod dat het lastig is voor de kijker om het overzicht te houden. We zien in ‘Op z’n Hollands’ bijvoorbeeld vaak een Nederlandse projectleider die werkzaam is in het Verre Oosten, maar nergens wordt echt duidelijk wat hij met de Tweede Maasvlakte heeft te maken.
Een ander punt van kritiek is het ontbreken van een rode draad in de documentaire. Doordat er zoveel deelonderwerpen zijn, is het moeilijk om één groot verhaal in de film te ontdekken. Natuurlijk wordt het gedurende de film duidelijk dat de relatie tussen industrie, natuur en recreatie complex is, maar de documentaire spreekt hier geen oordeel over uit. Je komt niet achter de mening van regisseur Sterk. De komst van de Tweede Maasvlakte is niet goed of slecht.
Concluderend is ‘Op z’n Hollands’ een documentaire die met zijn originele beelden veel moois rondom de Tweede Maasvlakte laat zien. De complexiteit rond het nieuw te vormen havengebied komt goed naar voren. Toch wordt in deze documentaire tegelijkertijd ook duidelijk dat de wereld van de Tweede Maasvlakte te complex en groot is om in 53 minuten te kunnen vangen.
Plaats een reactie